Stralingsonderwijs werd vanaf de eerste jaren gekoppeld aan de opleiding nucleaire geneeskunde. Het waren de tijden waar de nucleaire geneeskunde als “de tak van de geneeskunde die radioactieve isotopen in de vorm van nietgefixeerde, niet-gesloten radioactieve bronnen als hulpmiddel gebruikt voor onderzoek en behandeling van zieken en voor de bestudering van fysiologische en pathologische processen” werd gedefinieerd.