Nieuwsbrieven

2024: Nieuwsbrief 2024-01
2023: Nieuwsbrief 2023-04 | Nieuwsbrief 2023-03 Nieuwsbrief 2023-02Nieuwsbrief 2023-01
2022: Nieuwsbrief 2022-04Nieuwsbrief 2022-03 Nieuwsbrief 2022-02Nieuwsbrief 2022-01
2021: Nieuwsbrief 2021-01
2020: Nieuwsbrief 2020-01
2019: Nieuwsbrief 2019-02 | Nieuwsbrief 2019-01
2018Nieuwsbrief 2018-03 | Nieuwsbrief 2018-02 | Nieuwsbrief 2018-01


Nieuws

Kruispunt in beeldvorming

Datum: 20 | 12 | 19

We lopen op het eind van het tweede decennium van het derde millennium. Een decennium met ups en downs, waarin historie werd geschreven en toekomst is gevormd. In hun boek Why Nations Fail stellen Acemoglu en Robinson dat de toekomst van een natie wordt bepaald door de  respons van die natie op bepaalde kritische punten in een verder niet te beïnvloeden verloop van gebeurtenissen.
 
Dergelijke kritische punten waren er te over de afgelopen tien jaar. Bijvoorbeeld de Jasmijnrevolutie in het Midden-Oosten eind 2010, de positieve (lees: negatieve) uitkomst van het Brexit-referendum, de verkiezing van president Trump en de anti-China protesten in Hong Kong. Hoe deze kritische punten de jaren 20 zullen beïnvloeden weten we nu nog niet, maar het aardige van de theorie van Acemoglu en Robinson is dat onze reactie op deze gebeurtenissen ons lot bepaalt. We hebben het dus zelf in de hand. 
 
Op een andere schaal geldt dit ook voor de kritische punten die het afgelopen decennium hebben plaatsgevonden op het gebied van medische beeldvorming. Als eerste in de wereld zijn wij in Nederland vijf jaar geleden gestart met een volledig geïntegreerde opleiding radiologie en nucleaire geneeskunde. Een ambitieus plan, zeker, waarbij in de afgelopen jaren vraagtekens zijn gezet bij de haalbaarheid. De ‘beeldvormer van de toekomst’ moet namelijk beschikken over een brede algemene basiskennis van de radiologie en nucleaire geneeskunde en excelleren op tenminste één klinisch gebied. Twee specialismen van samen tien jaar opleidingstijd, gereduceerd tot een opleiding van slechts vijf jaar. De reuring is begrijpelijk. Desondanks zijn de eerste Corona-aios afgelopen jaar op de werkvloer verschenen en is de nieuwe nucleair radioloog een feit.
 
Tegelijkertijd blijven de ontwikkelingen binnen beide vakgebieden zich in rap tempo nopvolgen. De implementatie van nieuwe radiofarmaca, hetzij in een therapeutische, hetzij in diagnostische setting, is in de jaren 10 buitengewoon snel verlopen. Multifasische CT’s en 3T MRI-scanners behoren tot de standaarduitrusting van de radioloog. Het succes van intra-arteriële therapie is indrukwekkend. Onze vakken kennen een technologische vooruitgang waar we nog middenin zitten, of misschien zelfs nog aan het begin van staan. Met de opkomst van artificiële intelligentie en theranostics verwachten we een nieuwe, revolutionaire verandering binnen ons vak die onze werkzaamheden verder zal bepalen.
 
Tot slot is er de steeds luidere roep vanuit de maatschappij om zinvol met middelen om te gaan. Meer en meer moet er nagedacht worden over efficiency en de toegevoegde waarde van een diagnostische en therapeutische procedure. En over hoe men zich dient te organiseren binnen een ziekenhuis. 

Deze kritische punten dwingen ons na te denken over de reactie die wij als persoon, als beroepsgroep en als wetenschappelijke vereniging willen uitdragen. Voor ons als twee afzonderlijke redacties van de twee vakbladen was dit het uitgelezen  moment om kennis met elkaar te maken en (vooralsnog eenmalig) de handen ineen te slaan voor een gezamenlijk themanummer. Zodat we kunnen laten zien dat wij de toekomst in eigen hand hebben. Wat de ‘beeldvormer van de toekomst’ precies zal doen moet in het komende decennium nog blijken. Hoe de verdere versmelting van onze twee vakken zal verlopen, eveneens. Uit ons (recente) verleden kunnen we in elk geval leren dat grote veranderingen mogelijk zijn. En, misschien is het allerbeste devies nog wel: laat de toekomst gewoon op je af komen.

Voor nu, veel leesplezier!

Ikrame Oulad Abdennabi en Ben Bulten

Maart 2015

OORSPRONKELIJK ARTIKEL
Fusie tussen Radiologie en Nucleaire Geneeskunde in het Isala
Dr. P.L. Jager

ORATIE
De toekomst van de beeldvorming uitgestippeld?
Prof. dr. L.F. de Geus-Oei

De toekomst van de beeldvorming uitgestippeld?
Prof. dr. R.H.J.A. Slart

CASE REPORT
Hepatopulmonary syndrome
Drs. A. Huurnink

ABSTRACTS

PROEFSCHRIFT
Development and preclinical evaluation of radioligands for the PET studies of cerebral adenosine A1 and A2A receptors
Dr. Shivashankar Khanapur

Optimising cancer therapy A focus on molecular imaging
Dr. S.B.M. Gaykema

Central serotonin and dopamine transportersin overeating, obesity and insulin resistance
Dr. K.E.M. Koopman

Gebruik van beeldvormingstechnieken om behandelsucces van dikke darmkanker te voorspellen
Dr. L. Heijmen

BOEKBESPREKING

PRIJZEN

CURSUS- EN CONGRESAGENDA

 

Van de Redactie

Oratie

In dit nummer van het Tijdschrift voor Nucleaire Geneeskunde is er aandacht voor de prachtige oraties van collegae de Geus-Oei en Slart. De interessante inhoud van de dubbeloratie, waarmee beiden op 30 oktober 2014 hun ambt aanvaardden van hoogleraar in de moleculaire beeldvorming aan de faculteit Technische Natuurwetenschappen van de Universiteit Twente, kunt u in deze uitgave lezen.

Voor de orator is het zowel een spannende als feestelijke dag. Spannend, omdat hoogleraren éénmalig een dergelijke rede uitspreken (al zijn er uiteraard uitzonderingen op deze regel). Bovendien zijn de toehoorders niet alleen benieuwd naar de inhoud van de rede maar, minstens zo belangrijk, ook hoe de inhoud wordt gepresenteerd. Feestelijk, omdat familie, vrienden, en collegae bij elkaar zijn om deze belangrijke gebeurtenis samen met de orator te vieren.

Bij de dubbeloratie in Enschede leek het wel of ‘heel nucleair Nederland’ aanwezig was. Dit bood voor de aanwezige collegae de mogelijkheid om elkaar intensief te spreken. Juist op dit soort bijeenkomsten worden contacten onderhouden hetgeen niet alleen leuk is, maar ook belangrijk voor de samenwerking binnen ons vakgebied. Ik denk dat het vrij uniek is hoe wij binnen Nederland elkaar relatief makkelijk weten te vinden, hetgeen leidt tot de uitvoering van fraai ontworpen nationale multi-centre trials. Het ontwerp van dergelijke trials wordt regelmatig besproken in ons Tijdschrift. Samenwerken, daar worden we met zijn allen beter van en bijeenkomsten waarbij je elkaar informeel spreekt, zoals oraties, kunnen daarbij helpen. In het vorige nummer (het jaarlijks themanummer) bent u bijgepraat over de stand van zaken ten aanzien van de opleiding tot nucleair geneeskundige en radioloog (CORONA), en was er ook aandacht voor de integratie van de afdelingen radiologie en nucleaire geneeskunde in de dagelijkse praktijk. Collega Jager gaat in deze editie op de ingeslagen weg door, en hij beschrijft op heldere wijze hoe het proces tot fusie van beide afdelingen in ‘het Isala’ is verlopen.

Tenslotte laat collega Huurnink zien dat u met een goedkope en dagelijks beschikbare techniek (longperfusie) een bijdrage kunt leveren aan de klinische diagnose hepatopulmonaal syndroom. Bent u al nieuwsgierig geworden?

Jan Booij
Hoofdredacteur

Meer informatie »