Molybdexit

Datum: 28 | 08 | 19

Het internationale nieuws word de laatste met regelmaat gedomineerd door de Brexit en alles wat daarbij komt kijken. Of je wil of niet, je wordt ermee geconfronteerd: eerst met het referendum rondom de kwestie, vervolgens de berichtgeving over het eindeloze, absurdistische schaakspel in de onderhandelingen tussen de Europese Unie (EU) en het Verenigd Koninkrijk (VK) en meer recent de verkiezing van Brexit-hardliner (zoals dat dan wordt genoemd), Boris Johnson, als nieuwe premier van de vertrekkers. Ruim een maand na het verschijnen van deze editie van het TvNG, op 31 oktober 2019 moet het er dan toch echt van komen, die Brexit. Goede reden om dit jaar nog even snel op vakantie te gaan in Engeland, volgend jaar zou het zo maar een stuk ingewikkelder kunnen worden…

Naast alle meer voor de hand liggende vraagstukken, zoals hoe om te gaan met een vakantie naar het VK in 2020, het effect van de Brexit op de economie van zowel de EU als het VK en de wijze waarop de afzonderlijke gebieden zich de komende jaren zullen ontwikkelen, zijn er natuurlijk ook meer specifieke doch niet minder relevante problemen die om aandacht vragen. Uitgaande van een ‘no-deal’ scenario wordt de import van medische hulpmiddelen uit het VK een stuk complexer, doordat deze dan moeten voldoen aan de regels van twee toezichthouders in plaats van één, met alle registratielast van dien en voor veel fabrikanten mogelijk veel gedoe en/of een dure aangelegenheid. Vice versa zal dit natuurlijk ook gelden: en dan specifiek voor de export van radio-isotopen naar het VK (zie ook http://www.scientistsforeu.uk/medical_radioisotopes_nodeal).

In het VK is geen kernreactor beschikbaar voor de productie van Molybdeen. Kortdurende verstoring van de aanvoer van Molybdeen door incidenten in de Kanaaltunnel (brand in 2008 en stakingen in 2015) leidden destijds al tot problemen in de logistiek, maar een structurele verstoring van het logistieke proces is problematisch voor de ziekenhuizen en patiënten in het VK. Niet alleen wordt het complexer de radiofarmaca op het goede moment op de goede plek te krijgen, maar tegelijkertijd door de langere transporttijden ook stukken duurder. Daarnaast zorgt de verwachte verdere daling van de waarde van de Britse pond (vanaf begin ’16 is deze al bijna 20% gedaald) voor nog hogere kosten. Over de alternatieve mogelijkheden, bijvoorbeeld het per vliegtuig bezorgen van de isotopen, is nog veel scepsis daar de capaciteit van specialistische handling beperkt is.

Door strenger grensbeleid en het ontbreken van regelgeving rondom radiofarmaca op het moment van uittreden van het VK, en de beperking van de invloed die het VK kan uitoefenen in Euratom, is het nog maar de vraag óf en hoeveel mogelijkheid er is voor transport van de isotopen naar het eiland. Hoe dan ook is een no-deal scenario, waar het VK, onder leiding van Johnson, steeds standvastiger op af lijkt te stevenen, voor de Nucleaire Geneeskunde aldaar, maar vooral voor de circa 1 miljoen patiënten die er per jaar behandeld worden, slecht nieuws. Hoewel niemand enig idee heeft hoe groot de problemen zullen gaan worden. En dan te bedenken dat dit alleen dit hele specifieke onderwerp betreft: wat is het fijn om geen Brit te zijn…

Want in Nederland kunnen we ons gewoon concentreren op de dagelijkse gang van zaken. Met in deze editie van het Tijdschrift de recente oratie van prof. Hugo de Jong, onderzoeker-in-de-kijker Tessa Brabander over Actinium-225-PSMA, een toelichting op de leerstoel van prof. Riemer Slart (nieuw item!), een drietal case reports, bijdragen betreffende de wetenschappelijke voorjaarsvergadering en het BELNUC congres, een overzicht van de dienst Nucleaire Geneeskunde uit het Alrijne Ziekenhuis en, tot slot een stukje uit de Oude Doos.

Ben Bulten & Renato Valdés Olmos
Hoofdredacteuren